با شجاعان عالم و درندگان بیابان روبرو شدم ولی هیچکس مانند همنشین بد بر من غالب نشد.

ادب و احترام واقعی مانند آب صاف بیرنگ و بو و گوارا است.

تصفیه و تهذیب اخلاق یک ملت کهنسال بهمان اندازه دشوار است که سفید کردن چوب آبنوس.

ملامت های مکرر، اخلاق را تلخ می‌کند و آن را از سنگینی و خشونت خود در هم می شکند.
 
انسان هیچوقت بیشتر از آن موقع خود را گول نمی زند که خیال می کند دیگران را فریب داده است.

بدانگونه که آئینه روشنتر از نگرنده است امام و ادب کننده نیز باید داناتر از ماموم و ادب پذیرنده باشد.

هر که مراعات ادب نماید، و نفس را از آزار مردم نگاهدارد، در غربت نیز غریب نیست.

پرورش نیک، طبیعت را از نقص به کمال و از خست بشرف می رساند و تربیت بد، حالت اصلی و غریزی کودک را ، دگرگون ساخته موجب انحطاط او می گردد.

جاهلان حکمت و ادب را خوار می شمارند.

ادب و حکمت را شعار خود ساز تا بهترین اهل زمان شوی و به نیکان ملحق گردی.

به عیسی ع گفتند تو از که ادب آموختی که این چنین با فضیلت و خوش اخلاق شدی،
فرمود: کسی به من ادب نیاموخته بلکه جهل جاهل را دیدم و از آن کناره جویی کردم.

ادب کردن احمق را چون آب است در بیخ حنظل، هر چند آب بیشتر خورد تلختر گردد.

نیکوترین ادبهای مردم، بدانایی و ادب خود فخر نکردن است.
هر که با داناتر از خود صحبت کند، تا بدانند که داناست ، یا بدانند که نادان است.

بهترین آداب در محافل این است که اگر عالم باشد دهان گشاید. تا مایه علمش مجهول نماند و اگر جاهل باشد زبان ببندد تا پایه جهلش معلوم نگردد.

ادب سودمند این است که پند گیری از دیگری نه آنکه دیگری از تو پند گیرد.

ادب سرمایه ایست که هر گز ضرر نمی کند، اما بدست آوردن آن آسان نیست.

با تکاء صفات خوب نمی توان خو را از ادب بی نیاز دانست ، زیرا ادب و بی ادبی دو دری هستند که درون خاطر ما را نشان میدهند: یکی بباغی خرم باز می شود، دیگری به جهنی سوزان.

ادب چیزی غیر از گفتار و رفتار توام با مهربانی نیست.

بهترین افراد کسانی هستند که به همه خوبی می کنند بدون اینکه نظر داشته باشند آنها خوبند یا بد.

هر گاه کسی که نیکی میکند با نتیجه آن خود را مشغول نسازد آنوقت حس غضب و خودخواهی در قلب او خاموش می شود.

کرم حقیقی چیست؟ آن است که در مقابل آن منتظر هیچ مکافاتی نشویم.

نیکی همه چیز را مغلوب می کند و خودش هرگز مغلوب نمی شود.

در مقابل همه چیز میتوان مقاومت کرد جز نیکی و خوبی.

اجر نیکی شما در عمل نیک شما مستور است.

چون کامیابی رو کند همه خوبند و چون ناکامی رسد همه بد.