دنیا صیدش را به کام خود کشد و خدنگ مرگزایش را نثار نیازمندانش کند.
کمند مرگ را بگردن خواهانش آویزد و گیتی طلب را به خوابگاه مرگ و به تنگنای خانه ای تاریک و هراسناک برد
و به نتیجه نیک و بدکارش او را آگاه کند. چنین بود سرنوشت گذشتگان و چنین است سرانجام آیندگان.
جز یکی را نپرستید. بد و خوبتان ، بد و خوب دیگران باشد.
بر سر دنیا بر جان یکدیگر نیفتید، جوشش زندگان و بی نیازی مردگان را داشته باشید.
|
|
